Donderdag 16st, April 9:53:5 Pm
| Cerny001 |
|---|
| 33 jaar vrouw, Schorpioen |
| Roggel, Netherlands |
| Telugu(Geavanceerd), Arab(Beginner) |
| Dressoir, Socioloog, Archeoloog |
| ID: 9472216675 |
| Vrienden: Twilek58, cathrynskinner, pinkcrimty, Dany1 |
| Persoonlijke gegevens | |
|---|---|
| Geslacht | Vrouw |
| Kinderen | 3 |
| Hoogte | 154 cm |
| Toestand | Gratis |
| Onderwijs | Hoger onderwijs |
| Roken | Ja |
| Drink | Nee |
| Contacten | |
| Naam | Megan |
| Profiel bekijken: | 1364 |
| Nummer: | +312318-299-21 |
| Stuur een bericht |
Beschrijving:
Wees welgekomen. Dat weet ik niet. Wat u te vinden hebt is echter duidelijk: Zowel Engels- als Nederlandstalige gedichten, vergezeld van een toepasselijke foto. Vandaag heb ik weer wat leuks om aan de surfende poëzieliefhebbers te presenteren. Het is Paasvakantie, je moet ongetwijfeld nog bekomen van het eitjesrapen en het familiegeleuter die feestdagen onvermijdelijk met zich meebrengen.
Zeker na het lezen van volgend gedichtje. Dat gevoel had ik toch alvast! Zoals ik al wel vaker zei, heb ik via www. Onlangs bood een jongedame van 17 me enkele van haar nieuwste poëzie aan. Hoe je lippen de lach van mijn lichaam willen likken. Ik opper dat elke zichzelf verklaarde poëzieliefhebber deze site in zijn favorietenlijst moet hebben!
Hopelijk hebben jullie genoten van dit gedichtje over de zee en het zoeken naar rust en naar jezelf. Do not stand at my grave and weep; I am not there. I do not sleep. I am a thousand winds that blow. I am the diamond glints on snow. I am the sunlight on ripened grain. I am the gentle autumn rain. I am the soft stars that shine at night. Do not stand at my grave and cry; I am not there. I did not die.
Het was nog eens tijd voor een Engelstalige post op Pedestrian Poetry. In Engelssprekende landen wordt het vaak voorgelezen op begrafenissen van geliefden, en ook hier is het populaire rouwpoëzie voor zij die het nodig hebben. Vierde middelbaar, dat weet ik nog goed. Overgeschreven op een cursusblad en al snel kende ik het vanbuiten. Voor geval dat The Pedestrian Poetry Review. Welnu, ik schuif de schuld af op de examens, een heuse belemmering voor je blogleven moet ik zeggen!
Maar geen nood, 4 examens geleerd en voorbij. Uiteraard ben ik nu weer helemaal in staat mijn gedichtenblog te onderhouden en in uw behoeften aan poëzie te voorzien. Diep in de virtuele archieven van decennia dichttalent moest ik graven om nog een postwaardig werkje te vinden, maar ik denk er dan toch in geslaagd te zijn. U heeft er lang op moeten wachten, waarvoor mijn excuses, maar toch: Geniet ervan!
Dat is hét talent dat je als dichter in je bezit moet hebben, want rijmen kan een kind uit de lagere school, en een versje schrijven binnen éénzelfde symboliek en met een te overduidelijke boodschap, wel, dat gaat eerlijk gezegd al snel vervelen. Daarom verkies is meestal gedichten als deze. Vooral de strofe met de moedervlekken en sterrenbeelden kon wel iets bij me losweken: waardering. Niettemin: I like it! PS: Het nadeel aan die ietwat abstractere gedichten is dat je op goed geluk een passende foto erbij moet zoeken.
Nuja, ik kwam bovenstaande mooie foto tegen en, al is de verwantschap met het eigenlijke gedicht miniem, ik vond het wel iets hebben samen. Gepost door Vanessa op Geen opmerkingen:. Labels: examens , gedicht , missen , nederlands. Je weet het misschien al, mits je in je aanwezigheid op mijn blogje een blik geworpen hebt op mijn karakterveld hiernaast. Vanessa is de naam, maar kom, dat doet er in wezen niet toe.
Op een msn-space van één van mijn contactpersonen stootte ik vanochtend toevallig op dit leuke, korte gedicht. Meteen naar Pedestrian poetry gesurft om het met jullie te delen! Ik interpreteer het als de angst om anoniem te leven en sterven, de naamloosheid die aanzet tot memorabele daden, maar ik vind mij daar niet in terug.
Ik interpreteer het als vervreemd zijn van iedereen die je kent, maar jezelf terugvinden in de stem van je geliefde wanneer hij je naam uitspreekt. Daar vind ik mij in terug. Bevestig mijn bestaan Mijn moeder is mijn naam vergeten. Labels: dochter , gedicht , Moeder , naam. Sja, een postje gewoon omdat ik zin had om iets te posten ; Ik heb deze voormiddag gekozen voor een ietwat romantisch gedichtje dat ik Jup, weeral!
Niet als je van poëzie houdt en deze webstek in je favorietenlijstje zet! Geniet er van en droom weg Tot plogs! PS: Er staan enkele vreemde woorden in, maar hey, daarvoor ligt die dikke VanDale in je kast! Kom, laten wij de liefde. Labels: gedicht , liefde. Welkom op Pedestrian Poetry! Als ik met uw voeten speel, of gij met de mijne Ziezo, dat was het voor voorlopig.
Al zou ik me deze vakantie moeten bezighouden met het voorbereiden van de twee examens die op de loer liggen, ik zal het zeker en vast niet nalaten jullie regelmatig van een verse portie gedichtjes te voorzien. Hugo Claus. Een groot verlies voor de literaire wereld dat zeker een plaatsje verdient op Pedestrian Poetry. Ik verdiepte me als wijze van ontspanning tijdens dit examenweekje snel in zijn populairste gedichten, en koos er mijn favoriet uit.
Mijn verzen staan nog wat te gapen. Ik word dit nooit gewoon. Zij hebben hier lang genoeg gewoond. Ongehinderd door hun onhelder misbaar wil ik het gegons van de zon horen of dat van mijn hart, die verraderlijke spons die verhardt. Mijn verzen neuken niet klassiek, zij brabbelen ordinair of brallen al te nobel. In de winter springen hun lippen, in de lente liggen zij plat bij de eerste warmte, zij verzieken mijn zomer en in de herfst ruiken zij naar vrouwen.
Nog twaalf regels lang op dit blad hou ik ze de hand boven het hoofd en dan krijgen zij een schop in hun gat. Ga elders drammen, rijmen van een cent, elders beven voor twaalf lezers en een snurkende recensent. Ga nu, verzen, op jullie lichte voeten, jullie hebben niet hard getrapt op de oude aarde waar de graven lachen als zij hun gasten zien, het ene lijk gestapeld op het andere.
Ga nu en wankel naar haar die ik niet ken. Labels: Dood , Hugo Claus , Overlijden. Soms heb je een zee aan woorden nodig om alles gezegd te krijgen in je gedicht. Er blijven puzzelstukjes dwarrelen en de woordenstroom is te sterk om niet op te schrijven. Je moet al een geduldige ziel zijn om dat tot op de laatste zin met volle aandacht te lezen. Mijn dank aan de éne persoon die daar toch steevast in slaagt.
Vooral dan bij amateurpoëzie neemt dat vaak heel wat kracht weg van je eigenlijke boodschap. Blijven toevoegen en blijven herhalen met synoniemen en steeds leukere en leukere beeldspraak die je pas dan tebinnen schoot. Die eerste strofe weghalen? Neen, dan klopt het niet meer. Maar moet een gedicht écht bijna een rijmend kortverhaal zijn om haar publiek te ontroeren? Natuurlijk niet! Less is more vandaag, en daarom dit korte maar knappe gedichtje.
Huis » Nederlandse » Herman de coninck februari en we neuken ons warm porn sappige kont latina word buiten geneukt. Stuur een gratis bericht naar Usherdiez. Vroeger werd hij opgepakt toen hij de voorgevel van de Albert Heijn volspoot met graffiti, nu werkt hij als een kluizenaar aan een solo-expo in de Kunsthal.
De dikke vrouw spreidt haar benen en laat zich gewillig ruw in haar kutje vingeren. Get the Flash Player to see this player. Pieter Loridon 47vrijgezel Sommigen zeggen dat nog beter danst dan basket, maar wat wij weten is dat hij alle technische details over vrouwenborsten kent. If so, you may recall their lace bridal dresses that oozed laid back, boho glamour? Mijn vrouw en ik hadden een goed huwelijk maar na 29 jaar wou ik wel eens wat anders proberen.
Extreme melk tieten sex dronken geile kutjes. Pornhub vrouwen met hele kleine tieten dikke tieten strak tshirt.
Gerelateerde berichten
